چه نکاتی را رعایت کنیم تا زمان ماندگاری خیار به بیشترین مقدار ممکن برسد؟

خیار یا بادرنگ، گیاهی در گروه صیفی جات و از تیره کدوییان است. هر چند در ایران به دلیل طعم لذیذ گونه های پرشین، خیار به عنوان میوه نیز به همراه نمک صرف می شود. در این مقاله به نکاتی که باعث افزایش زمان ماندگاری خیار می شود اشاره می‌کنیم.

خیار به صورت سنتی در زمین های کشاورزی و همچنین در فضاهای کنترل شده مانند کشت های هیدروپونیک گلخانه ای کشت می شود. حدود هزار گونه خیار تا کنون کشف شده است، که البته همه آن ها خوراکی نیستند و 90 تا 95 درصد محتوای هر کدام آب است.

پیشینه پیدایش خیار به هند بر می گردد، اما امروزه چین بزرگترین تولید کننده خیار است. در مقاوم های بعدی تولید خیار ترکیه، روسیه، ایران و آمریکا قرار دارند. این متن در خصوص ویژگی های مهم خیار که بر نگهداری آن موثر است، صحبت خواهد کرد و شرایط بهینه نگهداری خیار را به منظور افزایش زمان ماندگاری آن بر خواهد شمرد.
مهمترین ویژگی های یک خیار با کیفیت را می توان موارد زیر دانست:
یک شکل بودن همه ی تکه ها، سفت بودن و رنگ پوست سبز تیره، اندازه، خوب رشد کردن و رسیده شدن، عدم وجود فساد غذایی و زرد بودن.
همه ما تجربه دیدن خیارهای چروکیده شده را داریم. در حقیقت خیاری که به مدتی هر چند کوتاه، در محیط عادی بماند، دچار از دست رفتن آب و چروکیدگی می شود. به منظور جلوگیری از فساد و از دست رفت آب خیار، این محصول باید در محدوده دمایی 10 تا 12 درجه سانتیگراد نگهداری شود. به دلیل حساسیت خیار به سرما و وجود محتوای آب زیاد در این محصول، نگهداری آن به مدت طولانی در دماهای کمتر از 10 درجه سانتیگراد منجر به بروز سرمازدگی و سپس فاسد شدن آن می شود. رطوبت نسبی مناسب برای افزایش زمان ماندگاری خیار و حفظ کیفیت اولیه آن، 95 درصد است.

به منظور حفظ کیفیت اولیه خیار، باید سعی کرد حداکثر زمان نگهداری آن را کمتر از 14 روز قرار داد. هر چند در برخی مستندات خیار را برای بیش از 14 روز و حتی تا 21 روز نگهداری کرده اند. پس از 14 روز در بهترین شرایط نگهداری زرد شدگی خیار و ایجاد چروکیدگی در آن شایع است. از جمله دیگر نکات مهم در نگهداری خیار، حساسیت آن به وجود گاز اتیلن در زمان نگهداری آن است. خیار در واکنش با اتیلن به سرعت زرد می شود و فرایند فساد آن تسریع می شود. به منظور جلوگیری از این پدیده خیار را نباید در مجاورت با موز، گوجه فرنگی و خربزه ذخیره سازی کرد.
در نهایت به منظور دستیابی به حداکثر زمان نگهداری خیار، بایستی از بسته بندی های اتمسفر تعادلی یا EMAP استفاده کرد. این بسته بندی ها به صورت خاص برای نگهداری خیار طراحی می شوند و پس از گذشت مدت کوتاهی از قرار دادن خیار در آن، غلظت گازهای موجود در بسته بندی به مقادیری می رسد که مدت زمان نگهداری خیار را به بیشترین مقدار ممکن افزایش می دهد.